Hiçbir zaman hoşlanmadım. Bir adam, arkasında gerçeklerden kopuk kalabalık yığını. Bazen kurulan diyaloglar bellekte iz bırakıyor. Beş yıl öncesi, iyi tarafı kalabalığın lideriyle yüz yüze olmak.
-Anlaşılan yeni başkan şimdiden belli, bir daha gelirseniz elinizde kağıt kalem olsun halkım adına isteklerim var,
- halkın fikirleri çok önemli, not alarak dolaşın.
Dolaşıp tekrar geldiklerinde,
-Evet başkan not tutacak arkadaş nerede?
Başkan adayı dışarıda duran kalabalığın içine doğru seslenince yanı başımızda biten şahısla hipnoz olmuşçasına birbirlerine bakıp duruyorlar. Hipnozu hemen bozuverdim, ne kalem ne kağıt vardı ortada. Hemen söze girdim.
-Diğerlerini unutursun sadece bir tanesini söyleyeyim, daha akılda kalıcı olur sanırım. Başkan Ahmet Çamyar görevden alındı, bugünlerde trafik ve park kurallarında ihlalleri gün geçtikçe büyüyor, koltuğa oturur oturmaz ilk işin olmalı, yoksa büyüdükçe büyür çözümü sorun yaratır.
Seçildi koltuğa da oturup geçen beş yıl güncelliğini koruyarak gündemin ilk sırasında, bekledik, yorulduk. Söz uçmuştu.
Anlaşılan başkan yeleği giyip şapkayı takıp düdüğü ağzına koyarak kendisi çözecekti. Beş yıl öylece geçti. Değil beş yıl, on beş yıl da geçse kendisinden çok nasıl çözeceğini biri anlatmalıydı.
Dilber dudağından, bülbül yuvasına basın yazıp çizdi. Yazılmayan; Ordu Büyükşehir Belediye Başkanı Sn. Hilmi Güler başkan yardımcılarını müdürlerini, danışmanlarını il içinden hatta Ordu’dan seçsin. Dokümanlara baksınlar altlarına çekilen araçların yakıt giderleri bir yana, her hafta sonu uçak biletleri seyahatler ödenen ücretler, eşlerine kız kardeşlerine kamu araçlarının nasıl tahsis edildiğine.
Yeni seçilen başkanlar kendilerinden çok kendilerini halka ve hizmete adamalarını hesaba katmaları anıların tuzağından kurtularak belleklerin dışında somut izler bırakır.
Yaşamdan dem vurur insanımız. Oysa bir ömür uzun bir süreçtir. İçini dolduramadıkları için büyükler.
Yaşamı bitirmiş, küçüklerin aklına gelmez bitmeyecek bir gerçek. Ömür, gençlere uzun yaşlılara kısadır. Hele koltuktakiler, yaşama sevinciyle dolu bir ömür onların üstünde büyük yok.
Temenni çöpe giden bir beş yılın ikincisi olmaması…
FACEBOOK YORUMLAR