GENÇLERİMİZE SAHİP ÇIKMAZSAK, GENÇLERİMİZ YOK OLUYOR!

Bir toplumu ayakta tutan en önemli varlık, gençleridir. Ancak maalesef, son dönemde köylerimize kadar uzanan bir tehlike, gençlerimizi sessizce yok ediyor: Sentetik uyuşturucu, özellikle metanfetamin. Tıpkı bir kanser gibi, bu zehir gençlerimizin hayatlarına sızıyor, onları çürüterek toplumsal yapımızı tehdit ediyor.

Eğer gençlerimize gereken ilgiyi, sevgiyi ve değeri vermezsek, bu sorun yalnızca onların hayatlarını yok etmekle kalmaz; ailelerini, mahallelerini, şehirlerini, ülkemizi, kültürümüzü ve hatta tüm insanlığı derinden yaralar. Bir toplumun geleceği olan gençler, kendilerini değersiz hissettiklerinde, çevrelerine de değer veremez hale gelirler. Kendi hayatlarını hiçe sayarken, başkalarının hayatlarını da yıkarlar.

Bizim gibi toplumlarda, uyuşturucu bağımlılığının en büyük sebeplerinden biri, gençlerin yalnız bırakılması, ilgisiz ebeveynlerdir. Kendini değersiz hisseden bir bireyden, başkasına değer vermesini bekleyemeyiz. Ne bir çocuğa, ne bir yaşlıya, ne bir hayvana…

Bu noktada sivil toplum kuruluşlarına (STK) büyük görevler düşüyor. Gençlerimize sahip çıkmak, sadece devletin değil, toplumun her kesiminin görevidir. STK’lar, gençlerin ilgisini çekecek projeler üretmeli, onlara spor, sanat ve diğer ilgili alanlarda kendilerini geliştirebilecekleri fırsatlar sunmalıdır.

Gençlerin boşluğa düşmesine izin vermemek, onları değerli hissettirecek alanlar yaratmak, hepimizin sorumluluğudur. Bu projeler sadece sözde kalmamalı, bir an önce hayata geçirilmeli.
Gözlerimizi bu gerçeğe kapatarak, sorunun çözülmesini bekleyemeyiz. Bu, bizim toplumsal bir yaramızdır. Eğer bu yarayı tedavi etmezsek, çok daha derinlere işleyecek ve sonunda toplumun kalbini vuracaktır.

Bu gençler bizim evlatlarımız. Onlara uzanacak bir el, bir sıcak söz, sevgi ve değer gösterildiğinde, hayatlarının yönünü değiştirebiliriz. Onları kazanmak, sadece onların değil, hepimizin geleceğini kurtarmak demektir.

Unutmayalım ki gençlerimize sahip çıkmak, bir insanlık görevidir. Bizler ilgisiz kalırsak, geleceğimizin karanlığa gömülmesine izin vermiş oluruz. Geleceğimizi yok etmek istemiyorsak, bugünden harekete geçmeliyiz.

Saygılarımla,