Çocuk, Çocuk Olarak Kalsın

Çocuk, yaşam deneyimi olmayan; yanlışlarla, doğrularla birlikte bilgilenmesini tamamlayacak olandır. Çocuk yanlış yapar. Hem de birkaç kez. Yanlış yaptıkça, uyarıldıkça; büyüklerin doğrularıyla bilinçlenip kendi yolunu bulur. Kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenir.

Büyükler… Yaşam deneyimleri bol olan ve küçüklere rehberlik yapacak olanlar. Geçmişten geleceğe taşınan iyi ve kötü gelenekler, alışkanlıklar büyükler aracılığıyla çocuklara aktarılır. Yarını belirleyen de bu aktarımlardır.
           
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Trabzon’da açılış töreninde bir çocuğa konuşma hakkı tanındı. Çocuk aldı mikrofonu, hiç tanımadığı bir kişi hakkında değerlendirme yaptı. Hem de nasıl bir değerlendirme… “HAİN!” Bu sözcüğün anlamı çocuğa sorulsa yanıt verebilir mi acaba? Bilir mi anlamını? Bilse de tanımadığı bir kişinin ne savunduğunu, dediğini bilmeyen, kavrama yaşında olmayan bir çocuk HAİN suçlamasını nasıl yapabiliyor? Oy pusulası görmemiş bir çocuk, AKP Genel Başkanı Cumhurbaşkanı Erdoğan’a oy da isteyebiliyor!
           
Çocuğun ne konuşacağını birilerinin planladığı ortada. Çocuğu kullanan kullandı, konuşması bittikten sonra anında YANLIŞ vurgulanmalı ve çocuğu kullananların ortaya çıkarılması konusunda direktif verilmeliydi. Bunlar olmadı. O zaman kürsüde bulunan herkes sorumlu olmuyor mu?
           
“Çocuktur, ne yapsa yeridir.” denir. Denir de bu söz çocukların deneyimsizliklerinden dolayı, öğrenme sürecinde olduklarını vurgulamak için. Hiçbir çocuk, kendiliğinden böyle bir konuşma yapamaz. Bu suçu işlemez. Hata demiyorum, bu bir suçtur. Suç çocuğun değil, çocuğa HAİN sözcüğünü kullandıranlardır. Çocuk, “kirletilmiştir”, geleceğinde şoklar yaşamasına neden olunmuştur. Lise yıllarında karşısına çıkacak ve iç dünyası kararacaktır.
           
Hala aklım almıyor! Bir çocuk, bir siyasi lidere (bir yurttaşa da olabilir) HAİN deme cesaretini nereden alabiliyor? Aradan kaç gün geçti bu konuda bir özür ya da sorumlular hakkında bir yaptırım yok.
           
Siyaset bir çocuğa HAİN sözcüğünü kullandırılmaya kadar küçültülebilir mi? Kendisi gibi düşünmeyenleri suçlu olarak görmek yaşam biçimine dönüşürse ne olur? Düşünmek bile korkunç!
           
Çocukları rahat bırakalım. Çocuklar şeker yiyebilsinler, gönüllerince oynasınlar. Geleceğimizin temellerini dinamitlemeyin!