Yama Kaldı

Odun köze döndü
İcratlar söze döndü
Atlas ipek beze döndü
Kuzu etinin adı kaldı.

Unutuldun o eski aşklar
Büküldü beller eğildi başlar
Gözlerden akan o yaşlar
Aktı aktı yerlerde kaldı.

Masa donatcam yılın başında
Bir televizyon, duvar karşımda
Bir şişe açacağım bu yaşımda
Yaşadığım yılların adı kaldı.

Gençtim, yaşlandım, eriştim
Yazdım, okudum, geliştim
Yoksullukla çok güreştim
Bana en düşük maaşım kaldı.

Bahçemden fındık kavuracam
Bir adet de bilet alacam
Bir gün elbet yok olucam
Bu fani köy kime kaldı.

Aşık Saltı’yım gözü açın
Bilinmez aklın, görünmez için
Boşu boşuna yaşamak suçun
Gömlekte, pantolda yama kaldı.