Rüştü

Çökeleği bastı koyun postuna
Koç kesti yedirdi komşusuna, dostuna
Bakmayın siz öyle onun sustuğuna
Hatırı sayılan adamdı Rüştü

Kuşdoğan’a geldi oldu enişte
Her bahar yaylaya gidişinde
Koyun, inek, at vardı kömüşleri de
İstanbul, Ankara gider gelirdi Rüştü

Kumru’da Yahya oğullarındandı
Gençliğinde amca kızına sevdalandı
Sebep oldu babası Ahmet’in inadı
Dikci oğullarından Firdevs’le evlendi Rüştü

Bir oğlu oldu Necati idi adı
İyi dostları vardı, iyiymiş bahtı
Torunlarına kaldı tarlası, tahtı
Şimdi Fındık Bükünde yatıyor Rüştü.

Kimi ağaç isterdi, kimisi para
İncitmezdi kimseyi sarardı yara
Patatesleri gömerdi kora
Yemeyi, yedirmeyi severdi Rüştü.

Aşık Saltı hasret şimdi dedesine
Aklı ermez bu dünyanın ötesine
Her insanın o son nefesine
Unutulmaz elbet, unutulmaz Rüştü.