KAPTAN AŞIK

Kaptan büklere mısır ekerdi
Haziran ayında sırtını sökerdi
Kış aylarında tavuklara dökerdi
Böyle kocadı bu kaptan

İneği sarı, atı beyazdı
Defter tuttu anıları yazdı
Dertleri çok parası azdı
Ömrünü böyle harcadı kaptan

Ne aldıysa dereden aldı
Çok şey duydu çoğu yalandı
Üç çocuğu oldu, üçü oğlandı
Ne hayaller kurdu kaptan

Halkla yürüdü adalet gele
Sevdi insanları verdi el ele
Sevdasını savurdu yele
Şiirlere aşkını işledi kaptan

Çare bulamadı fakirlik burda
Kök salmış dağılmış yurda
Yem olmuş cahil mahluka
Doğduğundan bu yana gülmedi kaptan

Aşık Saltı’yım ölür giderim
Bizi ezenden nefret ederim
Kendi yaramı kendim örterim
Deryaya selam söyler bu kaptan