KALMAMIŞ

Bahçe, sokak evden dışarısı
Kalmamış zevki neşesi
Yanımda gezer suyun şişesi
Yol bozulmuş, beton kalmamış.

Bir hüzün, sessizlik ortamı
Hasta ediyor buda adamı
Silip atamıyorum gasaveti gamı
Gördüğüm etrafta akıl kalmamış.

Her mevsim bahçeye eker dikerim
Birkaç tavuk bakar, yemini dökerim
Her gün biraz daha çökerim
Bacakta, kolda yakıt kalmamış.

Kimi aç dolaşır, memnun halinden
Kimi çıkmış söz eder kitap mealinde
Sağlam çok az köyün ahalisinden
Cahil sürüsünde okur kalmamış.

Yıldızlar ne güzel göğü süslemiş
Kimi ahırda sığır beslemiş
Kimi anlatmamış derdi gizlemiş
Depo boşalmış yakıt kalmamış.

Aşık Saltı’yım sofra kurarım
Dünya düzenine kafa yorarım
Gün gelir zincirleri kırarım
Sabır edecek zaman kalmamış.