GİDER

Çakal iner, köyü dolanır
Ahlaksız şerefsizler ele yalanır
Yaşlanmış kocamışlar dalda sallanır
Kimi düşer yere öyle gider

Ter döker çoğu acı acına
Çoğunun acı düşer ocağına
Güneş doğmaz ilçesine bucağına
Karanlıktan karanlığa koşar gider

Kimi memnun ki yolundan suyundan
Adam çıkar mı eşek soyundan
Hakikat doğar ana koynundan
O hayat onda coşar gider

Selpak çıktı mendil yerine
İş tarif etmek kaldı geline
Oğlu kazmayı verdi anasının eline
Dünya tersine döndü gider

Zamanlı zamansız açıldı güller
Saymakla bitmiyor giden ölüler
Eskiden bağlarda öten bülbüller
Onlar dahi aleme küser gider

Aşık Saltı’yım beni unutma
Sözümü işit yabana atma
Boşuna dünyada yan gelip yatma
Bir sürü günler boş olur gider