DAHA NE KALDI

Toprağın Üstüne ektiler bizi
İçime çöktü bir derin sızı
Çok gördüler baharı yazı
Ben buna işkence zulüm diyorum

Maaşlarımızın da kökü varmış
Çoğumuzu bir panik almış
Analar kuzularını deryaya salmış
Ömür tükeniyor iyi biliyorum

Vefa gelirse güneşten aydan
İçeriz biz köyün suyundan
Ben anlamam düzmeceden oyundan
Yetmişimde ben de sürünüyorum

Ayaklar yorgun kollar hasta
Gözler sıkıntılı kulaklar seste
Yurttaş yazıyor kütükte kimlikte
Bahçede toprakta dörünüyorum

Harcı kuma kardım
Kimsesizler önüm ardım
Yıllarca çok hayal kurdum
Doğanın rüzgarında serinliyorum

Torunlar yollarımı gözler
Kulağıma geliyor sesler
Harçlık veremez olduk bizler
Her ay ıstıraplarla besleniyorum

Aşık Saltı’yım misafirim
Gitti öndekiler geliyor gerim
Bana sormayın çok gerginim
Közüm söndü külleniyorum