BİRİYİM

Ben bir emekçiyim bahçede
Aydınlık Dünya’da karanlık gecede
Kar altında, yağmurda, çisede
Emeği sömürülen biriyim

Ayağımda kara lastiğim, sarı çizmem
Sessiz ağlarım kimseyi üzmem
Yoksul insanım beyhude gezmem
Halkımın içinde bilinen biriyim.

İlkemdir ekmeği bölüşmek
Bir gün elbet dürüstçe ölmek
Halkımla mutlu olmak, halkımla gülüşmek
Ekmeğe muhtaç canlar gören biriyim.

Bitti bu halkın benzini, gazı
Bir oldu artık kışı, yazı
Odasında gördü dıştaki ayazı
Teker teker milyonları sayan biriyim.

Dengeler şaştı, ayarlar bozuldu
Masaldan ibaret neler yazıldı
Dünyanın her yanında oligartlar hazırdı
Okuduklarını anlayan biriyim.

Âşık Saltı’yım ben de dardayım
Mart ayında kar altındayım
Hep varım yarınlardayım
Sıkıntılarda, buhranlarda biriyim.